بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و مشارکت ورزشی زنان در جامعه شهری ایران.مطالعه موردی شهر گرگان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و مشارکت ورزشی زنان در جامعه­ی شهری گرگان در سال تحصیلی 93-1392 پرداخته است. هدف عمده در این پژوهش، تحقیقی است که مشخص نماید شاخصه­­های اعتماد اجتماعی با ابعاد «بین­شخصی با 10 گویه و نهادی با 14 گویه» به عنوان متغیر مستقل، به چه میزان با مشارکت ورزشی زنان به عنوان متغیر وابسته رابطه دارد. فهم این امر موجب افزایش معرفت علمی ما گشته و با دست یافتن به پاسخ سؤالات مطرح شده در این تحقیق به دخالت یا عدم دخالت و یا میزان نقش اعتماد اجتماعی بر مشارکت ورزشی زنان در شهر گرگان پی می­بریم. با این اهداف می­توان گفت تحقیق هم­زمان بنیادی و کاربردی است. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعه­ی آماری، زنان 18 سال به بالای شهر گرگان است که 415 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسش­نامه ای مشتمل بر دو مقیاس سنجش مشارکت ورزشی با 14 گویه و اعتماد اجتماعی است که برای تعیین اعتبار آن از روش اعتبار صوری (اجماع اساتید بر صحت ابزار سنجش) و برای تعیین پایایی از شیوه­ هماهنگی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تکنیک­های موجود در آمار توصیفی مانند مقیاس­های گرایش به مرکز (میانگین)، جداول یک بعدی، دو بعدی و تکنیک­های ترسیمی و تکنیک­های موجود در آمار استنباطی، مانند آنالیز واریانس یک­طرفه و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و نیز آزمون t مستقل استفاده کردیم. نتایج به دست آمده در این تحقیق به این صورت بوده است که: بین متغیر اعتماد نهادی و متغیرهای جمعیت­شناختی شامل سن، وضعیت تأهل، تعداد فرزندان (هم دختر و هم پسر)، سطح تحصیلات والدین، شغل پدر، مکان سکونت در شهر (ناحیه) و استفاده از وسایل ارتباط جمعی (به غیر از تماشای تلویزیون داخلی) با مشارکت زنان در فعالیت­های ورزشی رابطه­ معنی­داری داشته است. ولی میزان مشارکت ورزشی زنان در متغیرهایی چون اعتماد ­بین ­شخصی، وضعیت اشتغال، نوع شغل، درآمد، نوع سکونت، شغل مادر و منطقه­ مسکونی، تفاوت معناداری را نشان نداده است.